Naczelnik Urzędu Skarbowego jest organem niezespolonej administracji rządowej podlegającym ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz organem Krajowej Administracji Skarbowej.

Naczelnika Urzędu Skarbowego powołuje Szef Krajowej Administracji Skarbowej na wniosek Dyrektora Izby Administracji Skarbowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego odpowiada przed Dyrektorem Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu za prawidłową i terminową realizację zadań, które wykonuje przy pomocy Urzędu Skarbowego.

Zakres działania, terytorialny zasięg i organizację Urzędu Skarbowego określają w szczególności:

1. ustawa z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2020 r., poz. 505 ze zm.);
2. ustawa z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, ze zmianami);
3. ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 ze zmianami);
4. zarządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 1 marca 2017 r. w sprawie organizacji jednostek organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej oraz nadania im statutów (Dz. Urz. Min. Roz. i Fin. z 2017 r., poz.41 ze zmianami);
5. rozporządzenie Ministra Finansów dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 122, ze zmianami);
6. rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia  24 lutego 2017 r. w sprawie terytorialnego zasięgu działania oraz siedzib dyrektorów izb administracji skarbowej, naczelników urzędów skarbowych i naczelników urzędów celno-skarbowych oraz siedziby dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 393);
7. przepisy odrębne;
8. regulamin organizacyjny Urzędu.